περιρ(ρ)έμβομαι

Α

(αποθ.) περιπλανιέμαι, περιφέρομαι («μὴ περιρέμβου ζητοῡσα θεόν»,Ζώσ.).·

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + ῥέμβομαι «περιφέρομαι, περιπλανιέμαι»].